Refuge des Merveilles - Vallée de Gordolasque
08.06.2016
Extract uit het reisverslag 2016 - Mercantour
Na het ontbijt beginnen we aan de terugtocht naar de parking in vallée de Gordolasque. Normaal hadden we deze laatste trip van een 3-daagse tocht moeten doen vanuit Refuge de Nice, maar te gevaarlijkse sneeuwvelden hebben het anders doen uitdraaien. Daarom doen we de tocht van de eerste dag nu in omgekeerde richting. Het feit dat het zonnetjes van de partij is, maakt het toch leuk en interessant om dit pad nog eens (in omgekeerde richting) over te doen.
Rond 12u30 staan we terug aan de wagen en rijden we in enkele minuten tot aan Relais des Merveilles waar we al eerder voor een 2-de nacht gereserveerd hadden. Dit maal liggen we op een kamer met een 5-tal anderen. We komen er ook bekend volk tegen: een koppel waar we de eerste avond in Refuge des Merveilles mee aan tafel zaten en die toch de dag erna de trip naar Refuge de Valmasque hebben gemaakt en vandaag van daaruit via Refuge de Nice terug naar beneden zijn gekomen. Ze bevestigen het verhaal van de kniehoge sneeuw en de gevaarlijke passages. Kort daarna lijkt het publiek in de Relais een kopie van de gasten die we ('s avonds aan tafel) in Refuge des Merveilles hebben ontmoet. De opvallendste persoon is de pas gepensioneerde Parijzenaar
die aan een 3-maanden lange tocht door de Franse Alpen bezig is (ondertussen ongeveer een maand onderweg). Hij doet ook een verhaal waarbij hij enkele weken geleden was uitgegleden op een sneeuwveld een heel diep was doorgeschoven en finaal de hulpdiensten had moeten bellen. Hij is er zonder breuken, maar naar eigen zeggen met heel wat blauwe en pijnlijke plekken én een schrik van sneeuwvelden vanaf gekomen. Dat laatste is de reden waarom hij van z'n GR-route die loopt langs Refuge de Nice (en dus langs de sneeuwvelden aan de noordkant van Baisse de Valmasque en du Basto) is afgeweken en net als ons is afgedaald vanuit Refuge des Merveilles.
Vanaf 17u tot laat op de avond regent het hard, met onweer en 2 zeer hevige hagelbuien (waar hopelijk geen wandelaars meer in zitten). Gelukkig wordt voor morgen beter weer voorspeld. Het avondeten hebben we samen met de gepensioneerde Alpen-reiziger. Hij trakteert op een flesje wijn en vertelt ronduit over zowat alles. Ondermeer dat hij verschillende jaren als commercieel vertegenwoordiger voor een Lierse drukkerij heeft gewerkt en meermaal dus bij ons in de buurt is geweest. Hij somt daarbij een reeks van zijn favoriete Belgische streekbieren op :-). Op zo'n momenten heb ik echt spijt niet beter met de Franse taal uit de voeten te kunnen om wat actiever aan het gesprek deel te kunnen nemen (Kristof heeft er minder problemen mee). Het leuke is immers dat je op trips als deze gelijkgestemde zielen tegen komt en er ronduit over de ervaringen van de dag, de plannen van morgen en eerdere reizen en avonturen wordt verteld ... en dat is het leuk om een woordje te kunnen meebabbelen.